Initially, I started to research and find inspiration from the areas that I'm interested in, which are print making and textile. So, I found the interesting theory behind these two areas, as a result, I came up with the thesis concept of Repetition and Variation.
Repetition may vary. It may have some difference within itself. Repetition and Variation could be used as an internal to an idea which mean this theory can be the idea and the system behind the design. It is not only about the external of the appearance.
First, I did research on printmaking and investigate it as 2D design. Intelligent pattern can be adapted to everything and every size but it still remains the same scale of the pattern. Marimekko keep using the same pattern from the beginning and also adapt it to many things, from clothes to architecture. On top of that, they create their own culture by this intelligent pattern.
Second, I did research for 3D design studies by pleating technique. A pleat is a type of fold formed by doubling fabric back upon itself and securing it in place. The significant of this technique is it has flexibility and structure within itself. Pleating also appears in architecture as well, mostly in membrane structure.
After I did my research, I was tried to do many exploration to see how this concept can be adapted to design and space.
First exploration is “Pleating through space”, to investigate the relationship and the effect of pleating design through public and private space, which relates to size and human comfort. The expansion of pleats creates different space and amount of area, which relates to amount of people.
Second exploration is “Crystal growing”. This exploration based on unpredictable object that has repeated form growing according to the condition.
My project is “Brand Headquarter Building for Sirivannavari”. The owner of the brand is H.R.H Sirivannavari Nariratna. She finished her fashion school from Chulalongkorn University, Bangkok, and now she is continuing her fashion study in Paris. The collection of the brand combines the best of that craftsmanship with a clever modernity.
The concept of this building is, to create the center of Thai fashion industry, not just only a building for one brand.
The design of the building was inspired by peacock which is the logo of the brand. I investigated the pattern and found out the system and ratio of geometry of peacock tail. Thus, I wanted to design this building by manipulating the geometry that work with context, program, activity, and surrounding.
Skin design, the pattern was inspired by “Kid”, northeastern weaving technique, which the princess used this technique to do her thesis. After I got the pattern I test it in many ways to see the dynamic movement and potential of the pattern. Furthermore, I analyzed the structure of the pattern and enlarge the capability of the pattern by overlapping and connecting in different scale.
I had an opportunity to attend “Fashion and Architecture” by Architecture Association, School of Architecture. I was assigned to design an object that used human body as context so I decided to investigate under the concept of “Distortion of Human body”. Moreover, I used the pattern to do the model and see the potential of the pattern.
Later, I designed a catwalk under the concept of “Distortion of Perception”. This design is dealing with multiple scales and not only creating something to decorate the catwalk but also work with the ideal of catwalk.
For the skin design of the building, according to analysis and diagram, I decided to use double skin and use draping technique to make structure of the skin. The skin works with both interior and exterior program and also it is 360-degree façade.
คอนเซ็พท์ของผมคือ Repetition and Variation จากนั้นผมได้ค้นหาข้อมูลและทำการทดลองในหลายรูปแบบเพื่ออธิบาย สนับสนุนและทดลองหาศักยภาพของคอนเซ็พท์นี้ จากนั้นจึงเลือกทำโปรเจ็คที่สนใจ คือ สำนักงานใหญ่ ของ SIRIVANNAVARI ซึ้งตั้งใจให้ตึกนี้เป็นมากกว่าตึกสำหรับหนึ่งองค์กร แต่ต้องการให้เป็นพื้นที่สาธารณะสำหรับอุตสาหกรรมแฟชั่นของไทย
การออกแบบได้รับแรงบันดาลใจมาจากตราสัญลักษณ์ของแบรนด์ คือ นกยูง ผมจึงค้นหาและเกะลายละเอียดของลายขนนกยูงแล้วนำสัดส่วนและรูปทรงเหล่านั้นมาทำให้เกิดงานดีไซน์
จากนั้นผมได้คิดแพทเทิร์นของskin design ลายของแพทเทิร์นได้แรงบันดาลใจมาจาก ลายผ้าขิดของภาคอีสาน ซึ่งพระเจ้าหลายเธอ พระองค์เจ้าสิริวัณณวรีนารีรัตน์ ได้ทรงนำลายผ้าขิดนี้มาเป็นแรงบันดาลใจในงานวิทยานิพนธ์ครั้งยังทรงศึกษาอยู่ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย
หลังจากได้ลายแพทเทิร์นแล้วผมได้ทำงานศึกษา และทดลองเกี่ยวกับสัดส่วนของมนุษย์และมุมมองของมนุษย์ทั้งแบบหนึ่งสัดส่วนและหลายสัดส่วน โดยใช้หลักการของ แฟชั่น โครงสร้างทางสถาปัตยกรรม การใช้งาน และ ความสวยงาม เข้ามารวมอยู่ในงาน
หลังจากการศึกษาและการทดลองทั้งหมดแล้วจึงได้นำข้อมูลเหล่านั้นมาออกแบบ skin design ของตึกนี้ให้เกิดภาพลักษณ์ และการใช้งานที่สอดคล้อดกับสภาพแวดล้อมแบบ 360 องศา
จึงทำตึกนี้คือสถาปัตยกรรมร่วมสมัยที่การผสมผสาน แฟชั่นไทยในแบบร่วมสมัย และความละเอียดในศิลปะไทยได้อย่างลงตัว
